Φταίει η πολλή δημοκρατία.

Από το  προεδρική δημοκρατία.

Αν είναι δυνατόν!!!

Σήμερα το πρωϊ, σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι, ένας κορυφαίος δημοσιογράφος (πιο κορυφαίος δεν γίνεται), σε πολιτική ανάλυση που έκανε, έλεγε ότι, για την απόδραση του βαρυποινίτη Παλαιοκώστα, εκτός των άλλων, ευθύνεται και η………. πολλή δημοκρατία που έχουμε.

Όχι φίλε μου δημοσιογράφε και όσοι άλλοι δημοσιογράφοι έχετε αυτή την άποψη και προωθείτε αυτές τις ιδέες.

Δεν φταίει η πολλή δημοκρατία. Το αντίθετο φταίει. Φταίει το έλλειμμα δημοκρατίας, με την υπερσυγκέντρωση όλων των εξουσιών (επί ζωής και θανάτου) σε ένα πρόσωπο, τον εκάστοτε πρωθυπουργό, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί κάθε έλεγχος. 

Διάβασε τη συνέχεια...

Που είναι τα 28 δις; Οέο.

Από  το  προεδρική δημοκρατία.

Φίλοι της Νέας Δημοκρατίας, που είναι τα 28 δις ΕΥΡΩ;

Μόλις πριν 2 μήνες οι πολίτες κατέθεταν χρήματα στις τράπεζες με 6% και πλέον για ένα μήνα και τώρα αυτό έπεσε κοντά στο 2%, που σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν έχουν πλέον ανάγκη χρηματοδότησης. Ταυτόχρονα τα δάνεια δίνονται με το σταγονόμετρο και με υψηλότερα επιτόκια. Τι έγινε; Μας είχατε πει ότι τα 28 δις ΕΥΡΩ θα έπεφταν στην αγορά για να ανασάνει η αγορά. Τι έγινε; Γιατί δεν κερδίζουν οι καταθέτες, ενώ ταυτόχρονα δεν ωφελούνται οι δανειολήπτες; Ελέγχετε την πολιτική κατάσταση ή χάσατε τον έλεγχο;

Γνωρίζετε ότι τα 28 δις.........

θα επιβαρύνουν την κάθε ελληνική οικογένεια περί τις 11.000 ΕΥΡΩ; Γιατί ξαφνικά κληθήκαμε να πληρώσουμε αυτό το χαράτσι; Τι φταίξαμε εμείς;

Που είναι η κυβέρνησή μας να μας εξηγήσει επακριβώς που βρίσκονται αυτή τη στιγμή τα 28 δις; Δεν έχουμε το δικαίωμα εμείς οι πολίτες να μάθουμε;

Διαβάζουμε και ακούμε από τα ΜΜΕ ότι η "κρίση" σαρώνει πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες. Τι θα σημάνει άραγε αυτό; Μήπως νέα δις στις τράπεζες;

Γιατί, εκτός από τη Νέα Δημοκρατία, δεν ακούμε φωνές διαμαρτυρίας και από τα άλλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ;

Υπάρχει κάποια αλήθεια που πρέπει να μάθουμε και δεν μας την λέτε;

Διάβασε τη συνέχεια...

ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ θέλουν τον δικομματισμό.

Από  το   http://hassapis-peter.blogspot.com

Σας φαίνεται περίεργο; Κι’ όμως είναι αληθινό.

Αντίθετα με ότι πιστεύουν οι αμύητοι πολίτες, τα μικρά κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ) εκτιμώ ότι δεν θέλουν να αλλάξει η κατάσταση. Απεναντίας θέλουν να υπάρχει ο δικομματισμός που φραστικά καταγγέλλουν, ενώ έμπρακτα τον στηρίζουν. Αυτό εδώ το blog έχει ήδη επισημάνει το γεγονός αυτό με ανάρτησή του, με τον τίτλο «τα μικρά κόμματα στυλοβάτες του δικομματισμού».

Για να γίνει αντιληπτό αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε πως λειτουργεί ο ισχύον εκλογικός νόμος 3231/2004 (νόμος Σκανδαλίδη).  Λοιπόν, ο ισχύον εκλογικός νόμος.......

έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά: 1) το όριο του 3% για είσοδο κόμματος ή μεμονωμένου υποψήφιου στη βουλή, 2) απλή αναλογική για τις 260 έδρες και 3) πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με τις υπόλοιπες 40 έδρες.

Ας δούμε τώρα γιατί τα μικρά κόμματα βολεύονται μ’ αυτό το νόμο.

1. Αν καταργηθεί το όριο του 3%, τότε θα ξεπηδήσουν κι άλλα κόμματα, αφού με ένα 0,33% θα μπορούσαν να είχαν έναν βουλευτή μέσα στη βουλή. Τα κόμματα αυτά, δεν δημιουργούνται τώρα εξ αιτίας του δισταγμού των πολιτών για ίδρυση, αφού, χωρίς οικονομικά μέσα και με βέβαιη τη μη προβολή τους από τα ΜΜΕ του κατεστημένου, δεν έχουν καμία πιθανότητα να υπερβούν το 3%. Αυτό όμως βολεύει τα υπάρχοντα κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ), αφού η δημιουργία και άλλων κομμάτων, χωρίς μάλιστα «ξύλινο λόγο» θα τα οδηγούσε στο περιθώριο, στην ανυποληψία και τελικά στην πολιτική τους εξαφάνισή.

Ο δικαιολογητικός λόγος του ίδιου του νόμου για το όριο του 3% είναι ότι η ρύθμιση αυτή έχει σκοπό την αποφυγή του κατακερματισμού των βουλευτικών εδρών σε πολύ μικρά κόμματα και την ενίσχυση των μεγάλων κομμάτων, ώστε να σχηματίζεται ευκολότερα απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Δηλαδή επικράτηση του δικομματισμού.

2. Όπως είπαμε, για τις 260 έδρες ισχύει απλή αναλογική. Επομένως, τα μικρά κόμματα, με δεδομένο το μικρό ποσοστό τους, δεν χάνουν σημαντικά πράγματα. Αν για παράδειγμα πολλαπλασιάσετε το ποσοστό των μικρών κομμάτων με τον αριθμό 260 ή με τον αριθμό 300 θα δείτε ότι η διαφορά είναι μικρή. Στην ουσία η απώλεια είναι μία ή δύο το πολύ έδρες. Όμως η απώλεια αυτή είναι τίποτα και καλοδεχούμενη από τα κόμματα αυτά, μπροστά στον κίνδυνο της ολοκληρωτικής εξαφάνισής τους.

Γιατί το λέω αυτό; Απλούστατα:

Αν για παράδειγμα ίσχυε απλή αναλογική και για τις 300 έδρες τότε, φυσικά δεν θα υπήρχε ποτέ αυτοδυναμία και θα έπρεπε τα μικρά κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ) να συνεργαστούν με άλλο  (ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία) ή άλλα κόμματα για το σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτό εξάλλου δεν επιτάσσει η ισχύουσα κοινοβουλευτική δημοκρατία; για να μην τρελαθούμε τελείως δηλαδή.

Τι θα συμβεί όμως αν συγκυβερνήσουν τα μικρά κόμματα; Απλά θα πρέπει να κάνουν πράξη τα ιδεολογήματά τους και τον «ξύλινο λόγο» τους και αυτή η πράξη θα πρέπει οπωσδήποτε να αποδώσει, διαφορετικά θα ριχτούν από το λαό στον πολιτικό «Καιάδα».

Πιστεύετε λοιπόν ότι θέλουν να συγκυβερνήσουν τα μικρά κόμματα; Όχι βέβαια.

Πιστεύετε ότι το ΚΚΕ θέλει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία και να του ζητούν οι πολίτες εξηγήσεις για τα κακώς κείμενα; Όχι βέβαια. Προτιμά να μένει στον αποστειρωμένο ιδεολογικό του κόσμο και να κρατάει το ποσοστό του και την πολιτική του ύπαρξη ως απομεινάρι, κάποιων άλλων εποχών.

Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμμα, θέλει να συγκυβερνήσει και να του ζητούν μετά ευθύνες οι πολίτες; Όχι. Προτιμάει να αντλεί ψήφους από διάφορες ομάδες του πληθυσμού και να επιβιώνει πολιτικά. Υπάρχει, στο ποσοστό που υπάρχει (και που στις εκλογές θα είναι πολύ μικρότερο), γιατί το ίδιο το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο θέλει να τον διατηρεί.

Πιστεύετε ότι ο ΛΑΟΣ θέλει να συγκυβερνήσει με τη Νέα Δημοκρατία. Όχι βέβαια, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα από το ίδιο, για να παρουσιάζεται ως κόμμα εξουσίας και να ισχυροποιεί τη θέση του.

Για σκεφτείτε. Ακούσατε αλήθεια ποτέ σε κάποια διαδήλωση, που κάνουν τα μικρότερα κόμματα, συνθήματα υπέρ της απλής αναλογικής ή υπέρ της κατάργησης του 3%; Σας λέω λοιπόν ότι ποτέ δεν θα τα ακούσετε.

Λοιπόν και τώρα τι κάνουμε;

Τίποτα. Τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε. Εμείς οι αδύναμοι πολίτες, που μας έχουν αφαιρέσει την εξουσία που μας δίνει η πραγματική δημοκρατία, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως.

Έτσι θα πορευόμαστε. Ενώ το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο και τα παντός είδους «λαμόγια» θα κάνουν πάρτι, εμείς οι….. καλοί άνθρωποι, θα πληρώνουμε το λογαριασμό.

Διάβασε τη συνέχεια...

Little Tony - Cuore matto

Διάβασε τη συνέχεια...

Το Συνέδριο τελείωσε. Κατάλαβε κανείς τίποτα;

Από  το  http://hassapis-peter.blogspot.com

Φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, τελείωσε το συνέδριό σας, αλλά, μας συγχωρείτε, δεν καταλάβαμε τίποτα. Τελικά θα συνεργαστείτε με το ΠΑΣΟΚ ή όχι;

Φυσικά αυτό το ερώτημα που για σας είναι θέμα πολιτικής επιβίωσης και για το οικονομικό κατεστημένο άγχος, για μας, τους απλούς πολίτες είναι ένα καθαρά ρητορικό ερώτημα.

Εμάς τους απλούς πολίτες δεν μας ενδιαφέρει η πολιτική σας επιβίωση, ούτε αν θα συγκυβερνήσετε με το ΠΑΣΟΚ ή όχι. Εξάλλου τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Από τη στιγμή που δηλώσατε πίστη στο ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δεν διαφέρετε σε τίποτα από τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Όχι μόνο αυτό, αλλά συμβάλλετε και σεις με την πολιτική σας, στην ανάδειξη του συνθήματος «έξοδος από την κρίση» σε κυρίαρχη ιδεολογία. Αντί να προτείνετε λύσεις για έξοδο από την κρίση γιατί δεν καταγγέλλετε ότι η κρίση είναι τεχνητή. Ερωτώ. Τι κρίση προκαλέσαμε εμείς οι απλοί πολίτες που εργαζόμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ; Που ακριβώς χρωστάμε εμείς και προκαλέσαμε κρίση; Δηλαδή φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ ανέχεστε να πληρώσουμε εμείς όλους αυτούς που έχασαν σε τοξικά επενδυτικά προϊόντα εδώ και στο εξωτερικό;

Φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχετε κανέναν πολιτικό λόγο, καμία επαναστατική πρόταση. Κάτι που να αλλάζει αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Δεν μας νοιάζει λοιπόν με ποιόν θα συνεργαστείτε. Εκείνο που θέλουμε από εσάς, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, είναι, να συνεργαστείτε οπωσδήποτε, ακόμα και με το «διάβολο», με έναν όρο.

Το πρώτο νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί στη Βουλή θα είναι ο εκλογικός νόμος που θα καθιερώνει την απλή αναλογική. Τίποτε άλλο δεν ενδιαφέρει εμάς τους πολίτες. Αυτό θέλουμε να ακούσουμε από εσάς.

Διάβασε τη συνέχεια...

Πολιτική βούληση και πολιτικό κόστος.

Από το http://hassapis-peter.blogspot.com

Θα σας πω λοιπόν τι είδα σε μία χώρα που είχα πάει. Δεν θα σας πω το όνομά της, δεν μας αφορά.

Εκεί λοιπόν,  είχαν ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα που ήταν λίγο περίεργο. Δεν το είχα ξανασυναντήσει σε άλλη χώρα.

Η κοινωνία λοιπόν της χώρας αυτής, είχε φυσικά την άρχουσα τάξη της, όπως κάθε χώρα. Όμως, η άρχουσα τάξη αυτής της χώρας είχε δύο χαρακτηριστικά: Πρώτον, δεν ήταν παραγωγική, αλλά παρασιτική άρχουσα τάξη και Δεύτερον, απέφευγε με κάθε τρόπο να εκτίθεται η ίδια απέναντι στο λαό για τα δύσκολα οικονομικά μέτρα που έπρεπε να λαμβάνονται προς όφελός της.

Για το λόγο αυτό..............

είχε υπό τη δούλεψή της και απόλυτα ελεγχόμενο, ένα πολιτικό προσωπικό το οποίο εντελλόταν να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της. Α, ξέχασα να σας πω ότι, είχαν και ένα πολιτικό σύστημα το οποίο ονόμαζαν δημοκρατικό και με βάση αυτό έπρεπε να διορίζεται το πολιτικό προσωπικό.

Αυτό λοιπόν το πολιτικό προσωπικό, αποτελούταν, κατά το μεγαλύτερο μέρος του από παρασιτικά άτομα, που δεν είχαν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους και φυσικά δεν είχαν τα ίδια καμία πολιτική βούληση, αφού διεκπεραίωναν απλά τις επιθυμίες των αφεντικών τους. Δεν γινόταν όμως εύκολα αντιληπτό αυτό και όλοι αναρωτιόνταν, γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση.

Αυτά τα άτομα όμως,  είχαν ένα μεγάλο άγχος, που τα βασάνιζε συνεχώς. Το ονόμαζαν πολιτικό κόστος. Το πρόβλημά τους ήταν, πως θα υλοποιήσουν τις άνωθεν εντολές, χωρίς να χάσουν το πολιτικό τους επάγγελμα. Δεν τους ενδιέφερε καθόλου το είδος των εντολών των ανωτέρων τους που μετέφεραν στο λαό, αλλά το πρόβλημά τους ήταν μόνο πως θα αποφύγουν αυτό το πράγμα που ονόμαζαν πολιτικό κόστος.  

Ολόκληρη λοιπόν η πολιτική τους ενασχόληση και πρακτική είχε να κάνει με αυτό το πρόβλημα. Είχαν επικοινωνιολόγους, είχαν δημοσκοπήσεις, είχαν παρουσία στα ΜΜΕ των αφεντικών τους και μέσα απ’ όλα αυτά, προσπαθούσαν να πείσουν το λαό ότι όλα γίνονται για το καλό του.

Να μην σας κρατώ σε αγωνία, για το ποια ήταν η πιο πάνω χώρα.

Αστεία έκανα. Δεν υπάρχει τέτοια χώρα. Απλά είδα ένα κακό όνειρο. 

Διάβασε τη συνέχεια...

Aλλαγή πολιτικού συστήματος

Από  το  http://bloggingvsmanipulation.blogspot.com/

Κάποτε πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε (ή τουλάχιστον όσοι θέλουμε να θεωρούμαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι) ότι το σάπιο και ξεπερασμένο πια πολιτικό σύστημα δεν έχει τίποτα να προσφέρει παρά διαφθορά, αναξιοκρατία, πτώση θεσμών, αδιαφάνεια...

Είναι ώρα να αρχίσουμε να προσανατολιζόμαστε σε πλήρη αλλαγή του σκηνικού, ξεκινώντας από τις βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν ένα δημοκρατικό πολίτευμα και όχι το έκτρωμα που σήμερα ονομάζουμε "δημοκρατία" χωρίς πολλοί να συνειδητοποιούν καν την απόλυτη αναντιστοιχία της λέξης με αυτό που βιώνουμε καθημερινά.
Ένα αξιόλογο άρθρο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για μία συζήτηση πάνω στην αλλαγή του πολιτικού συστήματος μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Προτείνω όσοι συνφωνούν να το προωθήσουν, να συμπληρώσουν και τις δικές τους ιδέες και να αρχίσουμε μία σοβαρή συζήτηση που θα μπορούσε να μας οδηγήσει κάπου ή τουλάχιστον να δημιουργηθεί ο προβληματισμός που θα βοηθήσει να συνειδητοποιήσουν κάποιοι ότιμόνο σε δημοκρατία δε ζούμε!

Διάβασε τη συνέχεια...

Ζητείται νέα γενιά πολιτικών.

Mε τα μάτια της Eva's Johansson


Από  το   http://cretanpatriot.blogspot.com




Ολη η Ελλάδα και οι έλληνες, ανεξαρτήτως ιδελογικού χρώματος, υποστηρίζουν οτι η χώρα στερείται ηγετών και ηγεσίας με ειδικό βάρος στο εσωτερικό και κύρος- ακτινοβολία στο εξωυερικό. Αναρωτιούμαστε, για το πού πάμε και πού μας οδηγούν ανύπαρκτες ουσιαστικά ηγεσίες που στέκονται χάρις στην οικογενειακή τους ρίζα και στα παιχνίδια των επικοινωνιολόγων.
Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά πολιτικών, που δεν θα έχουν ανέλθει στην εξουσία μέσα απο διαδικασίες συμβιβασμών, ύποπτων προωθήσεων, ένοχων συμφωνιών, επικίνδυνων συμμαχιών και που, κυρίαρχος στόχος τους είναι να μην ενοχλήσουν και να μη θίξουν τα κατεστημένα μεγάλα συμφέροντα, τα οποία τους στηρίζουν.
Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά πολιτικών που θα προκύψει δημοκρατικά από πολιτικούς σχηματισμούς μιας νεώτερης δομής. Μιά νέα γενιά πολιτικών που θα υπερασπίζεται θαρραλέα καινοτόμες μεταρρυθμίσεις, θα συμβουλεύεται πρόθυμα τους ειδήμονες του αύριο.
Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά πολιτικών που θα αλλάξουν τον πολίτη από τον προστατευτισμό και θα ανατρέψουν τα εμπόδια του "συντηρητισμού" στην έλευση των νέων τεχνολογιών.
Μια γενιά πολιτικών που θα διοικούν με γνώμονα την ανταπόκριση του πολίτη και όχι την επιβολή της απαγόρευσης και που θα αγνοούν την έννοια του προσωπικού τους πολιτικού κόστους.
Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά πολιτικών, που: θα επιδιώξει να προσφέρει μεγαλύτερο βαθμό ασφαλείας στους πολίτες. Που θα περιορίσει τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Που θα εδραιώσει το δικαίωμα του καθενός ν' ανέβει τις διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές βαθμίδες. Που θα επιδιώξει να καταστήσει οικονομικό σύμβουλό της τον αυτοδημιούργητο άνθρωπο, θα επιβραβεύσει τη γρήγορη επιτυχία της ατομικής προσπάθειας. Μια γενιά που θα ερεθίσει το αίσθημα της συλλογικότητας του εργαζόμενου. Που θα επιδιώξει να συνταιριάξει την ανταγωνιστικότητα με αισθήματα αλληλεγγύης και να εξισορροπήσει την ιεραρχία της παραγωγής με το συναίσθημα της ομάδας. Μια νέα γενιά πολιτικών που θα δώσει στον ελληνικό λαό ένα βιωμένο όραμα, θα χαράξει μαζί του τους δρόμους και θα καθορίσει τους τρόπους για να συνενωθεί το παγκόσμιο δυναμικό του. Μια γενιά που θα βάλει στόχο της να ενυπάρξει στις μεγάλες πολιτικές οντότητες της νέας εποχής, μια ισχυρή οικουμενική Ελλάδα για το έθνος μας και τον υπερούσιο πολιτισμό μας, γιατί οι σημερινοί πολιτικοί ταγοί είναι απάτριδες οι περισσότεροι.
Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά πολιτικών, η οποία θα οραματιστεί τον ελληνικό λαό ελαύνοντα στο προσκήνιο της ιστορίας και όχι απερχόμενο. Μια γενιά που θα έχει το θάρρος της απεμπλοκής απο τις καθιερωμένες δομές και ιδέες. Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά πολιτικών το συντομώτερο δυνατόν για το καλό της χώρας, προκειμένου να οικοδομήσει μια δημοκρατική Πολιτεία , μια νέα ελπίδα, μια νέα ελληνική και οικουμενική κοινωνία, που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του παγκόσμιου Ελληνισμού.
Διάβασε τη συνέχεια...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΕΚΛΟΓΕΣ!!!

Από  το  http://vagnes.blogspot.com

Όχι ξανά εκλογές δεν θέλουμε ούτε αντέχουμε άλλες εκλογές, αλλαγή του πολιτικού συστήματος θέλουμε να μη μας εκβιάζετε με ψεύτικα διλήμματα ξανά και ξανά. 

Αντί να ψάχνετε πότε σας ευνοούν οι δημοσκοπήσεις, ψάξτε πως θα ευνοήσετε όλους εμάς που γι αυτό το λόγο σας ψηφίσαμε, δεν νομίζετε πως έφτασε ο καιρός να το κάνετε κι αυτό. 

Πουλάτε τις εκλογές σαν καραμέλα που μπορεί να απαλύνει όλες τις πίκρες μας και να λύσει ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα μας. 

Ως πότε θα ανεχόμαστε να μας κοροϊδεύετε;
Ως πότε θα ανεχόμαστε να μας κοροϊδεύουν;

ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, να τελειώνουμε με τα παραμύθια των εκλογών και της διαρκούς εκλογολογίας.


Αντιγράφω από το ιστολόγιο του φίλου http://hassapis-peter.blogspot χωρίς άλλα δικά μου σχόλια, αντιγράφω με link για να έχει μεγαλύτερη απήχηση και επιτυχία για να ακουγεται όλο και πιο πολύ η φωνή μας...

Διάβασε τη συνέχεια...

Η εξέλιξη...

Από  το   http://mediaspotgr.blogspot.com/

Το ότι σου γεννιούνται ερωτηματικά και αναρωτιέσαι, είναι το πρώτο βήμα για την αναζήτηση.

Το επόμενο και ίσως και το πιο καθοριστικό είναι όταν αντικρίσεις το καινούργιο, αυτό που γεννά η αναζήτηση σου. Τότε αρκετοί το θάβουν, ανοίγουν μια τρύπα και το σκεπάζουν με χώμα, φοβούνται να βγουν από αυτά που έμαθαν σαν σωστά.

Μερικές φορές η αλήθεια δεν είναι μόνο θέμα αναζήτησης είναι και θέμα γενναιότητας προσωπικής του καθενός να την αποδεκτή και γνωρίζοντας την, να αλλάξει και τη ζωή του.

Και κυρίως όταν είναι βασισμένη η ζωή πάνω σε πράγματα που μέχρι χθες πίστευε κάποιος σαν αλήθεια, τότε είναι πραγματικά «φονικό» να την αποδέχεσαι.
Σκοτώνεις τον παλαιό εαυτό για να γεννηθεί ένας νέος.

Αυτή είναι και η εξέλιξη στην φύση.

Διάβασε τη συνέχεια...

Παιδιά τζάμπα η προσπάθεια.

Από  το  προεδρική δημοκρατία.

Οι «φιλότιμες» προσπάθειες που κατέβαλε ο δικομματισμός (ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία) στο λιμάνι του Πειραιά προκειμένου να περιμαντρώσει τους κομματικούς του οπαδούς και να αυξήσει τις συσπειρώσεις, κατέληξε σε ρετρό επανάληψη κάποιων άλλων ηρωικών εποχών και μόνο μειδιάματα προκάλεσε, παρά τις συνεχείς προσπάθειες του συνόλου των ΜΜΕ.

Παιδιά κάντε κάτι άλλο πιο πρωτότυπο να μας εκπλήξετε.

Δεν πείθετε.   

Διάβασε τη συνέχεια...

Η κατάντια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας

Τι να πει κανείς. Όλα τα είχαμε δει, αλλά τόση απαξίωση του ίδιου του πολιτεύματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δεν την είχαμε ξαναζήσει. Που ακούστηκε να αποχωρεί από τη Βουλή, η κυβερνητική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας, για να μην υποστεί μία κορυφαία εκδήλωση της δημοκρατίας που είναι ο έλεγχος από την πλευρά της αντιπολίτευσης με την πρότασή της για σύσταση «προανακριτικής» επιτροπής……………

Αυτή η πολιτική ενέργεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας αποτελεί, κατά τη γνώμη του γράφοντος, συνταγματικό πλέον πρόβλημα.

Δηλαδή με το ίδιο σκεπτικό αύριο, μία οποιαδήποτε κυβερνητική πλειοψηφία δεν θα δεχτεί ερωτήσεις ή επερωτήσεις, καταγγέλλοντας την αντιπολίτευση για πολιτικές σκοπιμότητες και στο τέλος τέλος γιατί να δεχτεί να συμμετάσχει σε μία πρόταση δυσπιστίας από την πλευρά της αντιπολίτευσης.

 Τι να πει κανείς. Εκείνο που πλέον διαπιστώνεται και στο σημείο αυτό δυστυχώς επιβεβαιώνεται το blog αυτό, είναι ότι το πολιτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, όχι μόνο έχει τελειώσει για τη χώρα μας, αλλά η παραπέρα διατήρησή του μόνο επιζήμια μπορεί να είναι για τον τόπο μας.

Διάβασε τη συνέχεια...

Μια απλή σκέψη αρκεί για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα.

Από το http://hassapis-peter.blogspot.com

Προσοχή. Αυτό το άρθρο δεν ενδείκνυται για ανάγνωση από οπαδούς κομμάτων. Μπορεί να τους προκαλέσει διαταραχές στην υγεία, πιθανότατα νευρικό κλονισμό. Απευθύνεται μόνο σε πολιτικά ελεύθερα άτομα.

Μετά την πτώση της χούντας, η παλινόρθωση της προδικτατορικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μαζί με το συρφετό της ίδιας πολιτικής ολιγαρχίας, των ίδιων οικογενειών και των ίδιων θεσμών που είχαν οδηγήσει το πολιτικό σύστημα σε αδιέξοδο και στον ερχομό της χούντας, οδηγούν και σήμερα, 34 μόλις χρόνια μετά, τη χώρα σε πολιτικό αδιέξοδο, σε χρεοκοπία, σε διαφθορά, σε εκφυλισμό, σε μαρασμό.

Έχουμε όλοι οι ελεύθεροι πολίτες καθήκον απέναντι στην ιστορία αυτού του τόπου και κυρίως απέναντι στις νεότερες γενιές να μην επιτρέψουμε άλλο να συνεχιστεί αυτή η αδιέξοδη κατάσταση.

Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα, αν συνεχίσουμε με το ίδιο θεσμικό πολιτικό σύστημα, που αναπαράγει το ίδιο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο και κοινωνικοποιεί τους πολίτες προς την ίδια κατεύθυνση της μοιρολατρίας, του ατομικισμού, του ωχαδερφισμού.

Μετά τους διάφορους αποτυχημένους πολιτικούς πειραματισμούς και τις αποτυχημένες κομματικές εναλλαγές στην εξουσία, μία μόνη διέξοδος υπάρχει:

Η αλλαγή του ίδιου του πολιτικού συστήματος.

Ένα καινούργιο πολιτικό σύστημα θα πρέπει να κινείται σε κάποιους βασικούς άξονες, να έχει δηλαδή κάποιες βασικές αρχές, που δυστυχώς δεν ισχύουν σήμερα και συγκεκριμένα:

 

1) Την αρχή της εξουσίας της πραγματικής λαϊκής πλειοψηφίας.

2) Την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.

3) Την αρχή της κυβερνητικής σταθερότητας.

4) Την αρχή της δημοκρατικής οργάνωσης, διαφάνειας και λειτουργίας όλων των κομμάτων.

 

Πιστεύω ότι δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει κάποιος με αυτές τις βασικές αρχές, εφόσον πιστεύει πραγματικά στη δημοκρατία και δεν έχει κομματικές παρωπίδες ή δεν είναι κομματικό στέλεχος και επομένως έχει προσωπικά οφέλη.

Αναγκαίο όμως επακόλουθο αυτών των αρχών είναι και κάποιες θεσμικές αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στο πολιτικό σύστημα και ειδικότερα:

1) Θα πρέπει να ισχύει σαν πάγιο εκλογικό σύστημα, στην εκλογή των βουλευτών, η απλή αναλογική για να εξουσιάζει πλέον η πραγματική πλειοψηφία του λαού. Δεν είναι δυνατόν και δεν ανήκει στην έννοια της Δημοκρατίας, να έχει η λαϊκή αντιπροσωπεία, διαφορετική σύνθεση από αυτή του εκλογικού σώματος.

2) Κατάργηση της αρχής της δεδηλωμένης που σημαίνει,

3) Απ’ ευθείας εκλογή του αρχηγού της εκτελεστικής εξουσίας από το λαό.

Εννοείται ότι καταργείται η δικέφαλη και άχρηστη ηγεσία της εκτελεστικής εξουσίας (δηλαδή πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας).

4) Συνέπειες της διάκρισης των εξουσιών, θα είναι:

α) Το ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτικής και υπουργικής ιδιότητας για την περίοδο που εξελέγη κάποιος βουλευτής, που θα σημάνει απελευθέρωση του βουλευτή από το άγχος της υπουργοποίησης, την ανεξαρτητοποίησή του από την κομματική ηγεσία και το σπάσιμο επιτέλους της αλυσίδας του ρουσφετιού.

β) Η κυβέρνηση δεν θα εξαρτάται από την εμπιστοσύνη της βουλής, αλλά από την εμπιστοσύνη του λαού που θα την εκλέγει απ’ ευθείας.

γ) Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Δηλαδή δεν θα διορίζεται η ηγεσία της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και επομένως θα πάψει να είναι υποτακτική της.

δ) Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου και κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, για να μην διανοείται η πολιτική ηγεσία ότι μπορεί να χρησιμοποιεί την πολιτική εξουσία για ιδιοτελείς σκοπούς.

5) Υποχρεωτική (τονίζεται) δημοκρατική οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια των κομμάτων για να πάψουν τα φαινόμενα εξουσίασης της πολιτικής ηγεσίας από την οικονομική ολιγαρχία, την ολιγαρχία των ΜΜΕ, καθώς και τα φαινόμενα ολιγαρχικών και ολοκληρωτικών κομμάτων που δυστυχώς, μόνο τέτοια έχουμε. Τόσο ο αρχηγός όσο και οι υποψήφιοι βουλευτές θα εκλέγονται ανεξάρτητα και σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα από τη βάση του κόμματος και δεν θα εξαρτάται ούτε ο αρχηγός από τους βουλευτές, ούτε ο διορισμός των βουλευτών από τον αρχηγό. Βουλευτές και αρχηγός θα είναι αλληλοελεγχόμενοι.

6) Συγκεκριμένος, προκαθορισμένος χρόνος εκλογών (σε συγκεκριμένη ημερομηνία κάθε τέσσερα χρόνια), που θα σημάνει απόλυτη κυβερνητική σταθερότητα και απρόσκοπτη εφαρμογή κομματικών προγραμμάτων, χωρίς εκλογικούς αιφνιδιασμούς και χωρίς να υπάρχει ο φόβος της πτώσης της κυβέρνησης.

7) Εκλογή του ίδιου προσώπου ως αρχηγού της εκτελεστικής εξουσίας (κυβέρνησης) το πολύ δύο φορές, για να απελευθερωθεί ψυχολογικά ο κυβερνήτης, να πάψουν οι εξαρτήσεις και ο φόβος του πολιτικού κόστους.

8) Ενεργοποίηση του θεσμού των δημοψηφισμάτων, για να αποφαίνεται ο κυρίαρχος λαός επί σημαντικών θεμάτων που τον αφορούν.

9) Η ίδια δημοκρατική λογική θα επικρατεί και στα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπου και θα υπάρχει πιο άμεση συμμετοχή των πολιτών των τοπικών κοινωνιών και φυσικά να σταματήσει άμεσα η αντιδημοκρατική εκλογή με 42% που ισχύει σήμερα. Οι ΟΤΑ επιπλέον, θα έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες και απ’ ευθείας οικονομικούς πόρους, για να πάψουν να είναι επαίτες της εκάστοτε κυβέρνησης.

10) Σε ένα ανώτερο δημοκρατικό στάδιο θα πρέπει η εισαγγελία και η αστυνομία να περάσουν κάτω από τη λαϊκή εξουσία και το λαϊκό έλεγχο, με την εκλογή του επικεφαλής της εισαγγελίας και του επικεφαλής της αστυνομίας κάθε νομού, από το λαό, για να πάψουν τα φαινόμενα διακρίσεων και δισταγμών, καθώς και αστυνομικής βίας.   

 

Δεν νομίζω να πιστεύει κάποιος από σας, ότι τις παραπάνω αναγκαίες αλλαγές δεν τις γνωρίζουν τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου μας! Δεν είμαι εγώ ο εφευρέτης τους. Φυσικά και τις γνωρίζουν. Όμως καμία από τις ολιγαρχίες των κομμάτων αυτών (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ), δεν τις θέλει, γιατί αυτόματα θα αυτοκαταργηθούν τόσο οι ίδιες όσο και οι γόνοι τους και φυσικά θα χάσουν το επάγγελμα του εξουσιαστή, τη γλυκιά εξουσία και τις απολαβές της.

 

Εμείς όμως τι συμφέρον έχουμε από τη διατήρηση αυτού του κατεστημένου πολιτικού συστήματος; Τι συμφέρον άραγε έχουμε να κάθεται στο σβέρκο μας, τόσο το δικό μας όσο και των παιδιών μας, αυτό το πολιτικό κατεστημένο που μας τρομοκρατεί, μας φοβίζει, μας εμπαίζει, μας σπρώχνει στην πολιτική επαιτεία για ένα ρουσφέτι και ζει παρασιτικά και προκλητικά, απομυζώντας τους δικούς μας μόχθους;

Για σκεφτείτε το.

Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε απολύτως. Απλά σκεφτείτε το και μετά ρωτήστε τον εαυτό σας: Μου ταιριάζει  ή δεν μου ταιριάζει το ισχύον πολιτικό σύστημα;

Μόνο αυτό, τίποτε άλλο.

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, από μόνη της, όσο και αν ηχεί περίεργα, θα οδηγήσει ανάλογα στην διατήρηση ή στην αλλαγή του κατεστημένου πολιτικού συστήματος.

Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε άλλο. Απλά σκεφτείτε το.

Think about this.

Just do it.

Διάβασε τη συνέχεια...